“Het is hier in die vijfentwintig jaar nog geen dag saai geweest”
Vijfentwintig jaar geleden verrees in Deventer uit een hal vol olievlekken de eerste vestiging van Het Goed. Opstarters Maik en Sjoeke koesteren de afgelopen vijfentwintig jaar vol kringloopgeluk én enkele tegenslagen in dit walhalla voor kringloopliefhebbers. Ze trakteren ons op de meest ontroerende, vrolijke én spannende momenten.
Wie het industrieterrein aan de Harderwijkerstraat in Deventer oprijdt, ziet al snel een bomvol parkeerterrein en een stroom auto’s die als ijverige mieren af en aan rijden. Hier huist sinds 1993 de eerste vestiging van Het Goed. Ruim 2500 m2 winkeloppervlakte met sfeervol opgestelde gebruikte goederen, verdeeld over vier hallen.
Zittend in het najaarszonnetje op het buitenterras van de vestiging gaan de ogen van Maik en Sjoeke glinsteren wanneer ze over de voor hun dierbare beginjaren van de winkel vertellen. De tijd waarin ze zich pioniers voelden.
Twee broekkies
Maik en Sjoeke leerden de kneepjes van kringloopvak bij Goedzooi in Emmeloord, waar Bob Crébas en Carla Wobma hun ‘baasjes’ waren. “Ik was toen een broekkie van 23 en Sjoeke nog maar 21. Een mooie tijd. Na eerst een kringloopwinkel in Rotterdam te hebben neergezet werden ze gevraagd om dit ook in Deventer te doen. Het duo was er direct voor te porren. De winkel was, zo vertelt Maik, toen nog een vieze, kale vrachtwagenopslag met olievlekken. “De winkel werd met behulp van de eerste medewerkers opgezet. Met zijn allen hebben we maanden geschilderd, getimmerd en schoongemaakt. Wij moesten uitvogelen waar de participatiemedewerkers goed in waren zodat wij ze het werk konden geven waarin ze het meest konden floreren. We vormden één grote familie en deelden alles met elkaar. Niet iedereen had geld om te eten dus wij zetten een grote Tupperware bak met kaas en hagelslag op tafel en haalden brood. Als iemand jarig was, mocht diegene taart kopen op kosten van de zaak.”
Hun verbondenheid met de vestiging in Deventer is zelfs zo groot dat toen Sjoeke en Maik in 2000 trouwden, ze er hun huwelijksfeest hielden. “We wilden dat alle medewerkers konden komen”, vertelt Sjoeke. “Medewerkers hadden één hal omgetoverd tot een grote feestzaal. Ze maakten een groot huwelijksbed dat de hele avond tot veel hilariteit en lol leidde. Het was een waanzinnig feest.”
Familie verboden
De twee dochters van het duo groeiden op met Het Goed. De jongste wilde zelfs ook graag in het kringloopwarenhuis werken, maar de bedrijfsleider stak er een stokje voor. ‘Geen familie op de werkvloer’, luidde zijn reactie. “Of we hem niet konden ontslaan, vroeg ze ons”, lacht Sjoeke. “Mijn man en ik werkten er eerder dan de bedrijfsleider dus ons kon hij niet uit elkaar halen.”
Door de aanhoudende groei van de goederenstroom werd de winkel uitgebreid met nog eens twee hallen. De komst van Marktplaats zorgde voor een boost in de handel in tweedehands goederen. Maik: “Dat merkten we direct in de omzet. We groeien nog steeds.”
Het afschaffen van de ID-banen (instroom-doorstroombanen, voorheen ook wel Melkertbanen genoemd) in 2004 luidde een moeilijke tijd in voor de vestiging van Sjoeke en Maik en zorgde voor een kentering in het beleid. Het gezicht van Sjoeke betrekt: “Ineens moesten we gedwongen afscheid nemen van een heleboel dierbare collega’s waar we in sommige gevallen al tien jaar mee werkten. Om te overleven werden we gedwongen om met minder mensen hetzelfde werk te doen en slimmer het werkproces indelen. Een rottijd.” Toch kwam de vestiging er sterker uit met een betere balans tussen een stevige basis van betaalde medewerkers en daar omheen een schil van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Kibbelen bij de kassa
Tot het vertrek van Sjoeke in 2011 naar het hoofdkantoor van Het Goed in Emmeloord, waar ze aan de slag ging als Start & Beheer medewerker en nu als projectcoördinator werkt, stond het echtpaar bijna twintig jaar harmonieus samen op de werkvloer. Sjoeke: “Wij kunnen heel goed collega’s zijn. We moesten alleen niet samen achter de kassa staan. Maik was makkelijk met korting geven. Daar kon ik zo boos om worden!”
Het was even wennen voor de twee toen Sjoeke de winkel verliet, maar ze loopt er nog af en toe rond om zich met het interieur te bemoeien. “Deventer blijft nog steeds ‘mijn’ winkel. De presentatie van onze drukbezochte vestiging is heel sterk. Je durft hier dingen te pakken, heel belangrijk. Maik vult aan: “We verrassen de klant telkens weer met nieuwe producten. Soms hebben we zelfs het probleem dat we de winkel niet genoeg aangevuld kunnen krijgen omdat alles zo snel de deur uitvliegt.”
Historische highlights
Op de vraag wat het meest bijzondere is dat de twee de afgelopen twintig jaar hebben meegemaakt, komen er mooie verhalen op tafel. Sjoeke denkt meteen aan het ontroerende moment toen een ziekenwagen voor kwamen rijden met een vrouw die als laatste wens had om nog een laatste keer bij Het Goed te kunnen winkelen.
Maik herinnert zich levendig de oudere dame met een houten been die elke week wel in de winkel kwam snuffelen. “Op een winterdag, het was al donker, zette ze haar auto per ongeluk in zijn achteruit en reed zo het kanaal in. Al onze jongens sprongen in het ijskoude water en raakten onderkoeld waardoor de een weer de ander moest redden. Op een gegeven moment stonden hier vijf ziekenwagens! Gelukkig werd de mevrouw gered. Ik was de hele avond zoet met werknemers bezoeken in het ziekenhuis.”
En dan als laatste klapper was er die bom die ze vonden tussen een doos met geschonken spullen. Een angstaanjagende telefoon met explosieven eraan geplakt en veel draadjes. Het hele terrein werd ontruimd, brandweerboten wachtten in het water, tv-camera’s lagen op de loer en een man in pak met explosievenrobot werd erbij gehaald. Maik grinnikt: “Na drie uur kregen we het bericht dat het een onschuldige Sinterklaassurprise was. Je hoort het: het is hier in die vijfentwintig jaar geen dag saai geweest.”
Het Goed Deventer is geopend in april 1993. In de winkel van Het Goed werken op dit moment 107 medewerkers en over 25 jaar genomen hebben bijna 3,4 miljoen mensen de winkel bezocht.
